Introduction :
Les modaux sont comme en
allemand ou néerlandais des verbes dont le présent de l'indicatif est une forme
mixte composée d'une forme prétérit au singulier et d'une forme présent au pluriel.
Donc ils peuvent changer
de radical au sein d'un même temps.
Il vaut mieux les
apprendre par cœur car ils sont très fréquents.
Comme dans toutes les
langues germaniques, ils sont suivis d'un infinitif complément sans adjonction
de préposition quelconque ( cf. zu, to, te, at, å
etc).
Ech muss schlofen = ich muss schlafen = ik moet slapen = jeg må sove =
I must sleep
MAIS
Eich hann Luscht ze schlofen = Ich habe Lust zu schlafen =
I'd like to sleep = jeg har lyst til at sove.
Présent de l'indicatif
mussen muss muss muss mussen musst mussen |
däerfen däerf däerfs däerf däerfen däerft däerfen |
kënnen kann kanns kann kënnen kënnt kënnen |
wëllen wëll wëlls wëllt wëllen wëllt wëllen |
sollen soll solls soll sollen sollt sollen |
wëssen weess weess weess wëssen wësst wëssen |
Prétérit (On
utilise très fréquemment le passé composé)
mussen |
däerfen duerft duerfs duerft duerften duerft duerften |
kënnen konnt konns konnt konnten konnt konnten |
wëllen wollt wolls wollt wollen wollt wollen |
sollen |
wëssen |
Conditionnel
mussen misst misst misst missten misst missten |
däerfen |
kënnen |
wëllen wéilt wéils wéilt wéilten wéilt wéilten |
sollen sollt sollt solll sollten sollt sollten |
wëssen |
Passé composé
Soit seul
comme un verbe régulier :
ech hu konnt
ech hu gewollt
ech hu gewosst
ech hu missen
ech hu dierfen (duerfen)
ech hu gesollt
Soit complété
par un infinitif auquel cas le modal reste souvent à l'infinitif
ech hu maachen mussen
ech hu maachen wëllen
etc…